Natuurlijk, naar aanleiding van Brouwers' dankwoord bij de uitreiking van De Gouden Uil (waarvoor Grunberg overigens was genomineerd met Fantoompijn) moet 'meester Brouwers' het ontgelden. "Nu we onder elkaar zijn, lieve meneer Brouwers, mogen we het zeggen, toch: u en ik weten dat uw oeuvre een ramp is, voortgedreven door hoge bloeddruk."
Dat soort werk.
"Wij mogen de literatuur dankbaar zijn, zonder die literatuur had u uw leven verbracht in een sociale werkplaats, spelend met kwast en liniaal."
Tot nu toe verbracht mijn tijd in elk geval niet met applaudisseren voor Arnon Grunberg, wiens uit een paar dunne boekjes en een hoop floddercolumns bestaande werk het woord 'oeuvre' nog lang niet verdient.
Grunberg doet ook nog net alsof hij Brouwers niet begrijpt: "Denkt u echt dat die situatie van competitie pas is ontstaan door Gouden Uilen en Ako-prijzen? Wat aandoenlijk."
Nee wijsneusje Grunberg, Brouwers had het over de manier waarop middels longlists, shortlists, nominaties en televisieshows de competitie zodanig wordt opgejaagd dat het niets meer met literatuur te maken heeft, dat de literatuur te chic voor is voor dat ge-circus, en dat je schrijvers die je met een prijs wilt belonen niet moet verplichten aan die poppenkast mee te doen. Maar...

Humo, 10 april 2001, blz. 9:

Hoe dan ook, de week er na moest Mulisch het ontgelden - en stond er een ingezonden brief in de Humo-rubriek Open Venster. Tot de laatste alinea kan ik slechts instemmend knikken, en overigens zou Grunberg toch wel de laatste moeten zijn die zich zou moeten opwinden over iemand die afgeeft op circusvertoningen rondom literaire prijzen...